Koken in geuren en kleuren

Met pensioen op vijftigjarige leeftijd, destijds gebruikelijk in Indonesië, is voor Frits Salomonsz geen optie. Hij is te energiek om thuis te zitten. In 1965 vertrekt hij met zijn vrouw Norma en acht kinderen vanuit Jakarta naar Nederland.

In Nederland moet het gezin een heel nieuw leven opbouwen. In de eerste jaren is het vooral een trektocht van de ene tijdelijke behuizing naar de andere. Uiteindelijk wordt Haarlem het nieuwe domicilie van het gezin en betrekken ze een driekamer woning in Schalkwijk.

In Nederland blijven de herinneringen aan Indonesië levend, maar voor moeder Norma is vooral de Indonesische keuken haar lust en haar leven.

Ze koestert haar recepten en draagt ze over aan haar kinderen Ronald, Remy, Billy, Loretta, Dave, Ziva, Diana en Linda. Vele jaren na zijn dood in 1981 adopteert moeder Norma de kinderen van haar overleden broer en schoonzus, Lukman en Aida.

‘Wat wil je eten ?’ , is door de jaren heen de meest gestelde vraag.

Koken zit de familie Salomonsz in de genen. Net als moeders zijn de kinderen ‘kookgek’ en dat geldt ook voor de inmiddels ruim zestig nazaten.

Eten versterkt de familieband, het verbroedert . De Indonesische keuken is bovenal een spel van smaken en kleuren. De smaakpapillen worden gestreeld, maar ook het oog.

Dat is de drijfveer van het nog jonge cateringbedrijf Captain Noof, koken in geuren en kleuren.